မွေးမြူရေးလုပ်ငန်းရှင်များသည် နွားတို့၏ ကြန်အင်လက္ခဏာကိုအကဲခတ်ကြည့်တတ်ပြီး အဆင့်တန်းကောင်းမကောင်း ဝေဖန်သုံးသပ်ရန်လိုအပ်သည်။ နွားများ၏ အရည်အချင်းများကို အကဲဖြတ်ရာတွင် ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစား အဆစ်အမြစ်တို့၏ ကောင်းခြင်း မကောင်းခြင်းကိုလည်း ကြည့်ရှု့ရမည်။ ထို့ပြင်နွားတို့၏ သဘာဝအလျောက်ကြီးထွားတတ်ပုံပါ လေ့လာသိရှိထားရမည်။ နွားတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ဦးခေါင်း၊ ခြေလက်အချိုးအစားသည် အသက်အရွယ်ကိုလိုက်၍ တစ်ချိန်နှင့်တစ်ချိန် မတူညီဘဲပြောင်းလဲတတ်သည်။ ဥပမာ- မွေးခါစနွားငယ်တစ်ကောင်သည် ဦးခေါင်းနှင့် ခြေထောက်များသာ ကြီးသယောင်ရှိနေပြီး တဖြည်းဖြည်းအရွယ်ရောက်သည်နှင့်အမျှ ခန္ဓာကိုယ်အခြားအစိတ်အပိုင်းများသည် အသားများတိုးတက်ဖွံ့ဖြိုးလာတတ်သည်။
နွား၏ခန္ဓာကိုယ်သည် အသက်အရွယ်နှင့် ကြီးပြင်းမှုနှုန်းကိုလိုက်၍ အသားစိုင်များပြောင်းလဲမှု ဖြစ်တတ်ရာ သာမန်ထက်ပို၍ လျင်မြန်စွာဖန်တီးခြင်းဖြင့် အသား၏အရည်အချင်းပိုမိုကောင်းမွန်လာစေနိုင်သည်။ ထိုသို့ပြောင်းလဲမှု ပိုမိုလျင်မြန်စေရန်မှာ အသက်ငယ်စဉ်အချိန်တွင် ဂရုစိုက်ရန်လိုအပ်သည်။ အာဟာရဓာတ်ကြွယ်ဝသော အစားများကျွေးရန်လည်း လိုအပ်သည်။ ထို့ပြင် မျိုးရိုးအဆင့်အတန်းကောင်းခြင်း မကောင်းခြင်းအပေါ်တွင်လည်း မူတည်သည်။
အသားစားနွားငယ်ကလေးများ ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးရေးအတွက် အောက်ပါနည်းများကို ကျင့်သုံးသင့်သည်။
နွားငယ်ကလေးများကို အစာအပြည့်အဝကျွေး၍ ဝစေခြင်း။
နွားလတ်အရွယ်တွင် စားကျက်သို့လွှတ်၍ စားချင်သလောက်စားစေခြင်း။
(၂) နှစ်အရွယ် နွားကလေးများအား မြက်ကောင်းစွာကျွေး၍ ဝစေခြင်းတို့ပင်ဖြစ်သည်။
အသားစားနွားမွေးမြူသူများအတွက် စီးပွားရေးအရတွက်ခြေအကိုက်ဆုံးမှာ ကိုယ်အလေးချိန်နည်းသည်ဖြစ်စေ၊ များသည်ဖြစ်စေ အမြဲတိုးတက်နေရန်နှင့် တိုးပြီးသားအလေးချိန်ပြန်ကျမသွားရန်ပင်ဖြစ်သည်။
နွေရာသီတွင် စားကျက်မှ အစာကြမ်းများရှားပါးတတ်သဖြင့် အသားတိုးနှုန်းကျဆင်းမသွားစေရန် မြက်ခြောက်၊ နွားစာချဉ်ဖတ်များ တစ်ကောင်လျှင် (၄၀) ကျပ်သားနှုန်း ဖြည့်စွက်ကျွေးသင့်သည်။ ဤနည်းအားဖြင့် အစာကိုလိုက်၍ အချို့အား(၂)နှစ်တွင် ရောင်းချနိုင်ပြီး အချို့ကိုမူ (၅-၆) နှစ်ရှိမှ ရောင်းချနိုင်သည်။
အသားစားနွားမျိုးကောင်းများတွင် အသားတိုးနှုန်းသည် မွေးသည့်အချိန်မှ (၃) နှစ်အထိ တစ်ရက်ပျမ်းမျှ (၁၄) ကျပ်သားရှိပါက ကောင်းမွန်သည်။ အထူးဂရုစိုက်ရမည့်အချက်မှာ နောက်ဆုံးအသားတိုးကျွေးချိန်တွင် ဝေးလံစွာ သွားရခြင်း၊ စားကျက် မြေကျယ်ပြန့်စွာသွားမှ အစာကြမ်းလုံလောက်ခြင်း မဖြစ်ပေါ်စေရန် ပြုလုပ်ပေးရမည်။
**နည်းပညာများကို အောင်ဝင်းထွဋ်၏ “ကျွဲ၊နွား မွေးမြူနည်းနှင့် ရောဂါကုသနည်း” စာအုပ်မှ ကောက်နုတ်ဖော်ပြပါသည်။
